ارزیابی شاخص های تن سنجی در دختران مقاطع راهنمایی و دبیرستانی شهر رفسنجان، سال ۱۳۸۶

مقدمه: اندازه گیری های شاخص های تن سنجی یکی از متداول ترین روشهای ارزیابی وضعیت تغذیه و سلامتی جامعه است و با این ارزیابی قبل از بروز علایم بالینی گروههای در معرض خطر شناسایی و مداخلات لازم برنامه ریزی می شود. هدف این مطالعه ارزیابی وضعیت تغذیه دختران نوجوان11-18 سال شهر رفسنجان با استفاده از شاخص های تن سنجی بود. روش کار: این مطالعه یک بررسی مقطعی است. 1221 دختر دانش آموز به روش تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند. پس از کسب رضایت آگاهانه اطلاعات دموگرافیک، اطلاعات تن سنجی شامل وزن، قد و دورکمر جمع آوری شد. اضافه وزن، چاقی و کم وزنی با تعیین شاخص توده بدن و استفاده از چارت cdc، اندازه گیری چاقی شکمی با استفاده از دور کمر و بر اساس صدکهای موجود برای سن تعیین گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss نسخه 12 انجام شد و از آزمونهای کای دو و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج: میانگین و انحراف معیار سن افراد تحت بررسی 14.3±1.7 سال بود. %11.2 افراد دارای اضافه وزن،%2.4 چاق و%11.3 دارای کم وزنی بودند. میزان افراد مبتلا به اضافه وزن و چاق بین دو گروه راهنمایی و دبیرستانی دارای اختلاف معنی دار بود.(p<0.05) دختران ساکن شهر نسبت به روستا دارای اضافه وزن و چاقی بیشتری بودند که از نظر آماری معنی دار نبود. اندازه گیری دور کمر نشان داد %1.2 نمونه ها دارای چاقی مرکزی می باشند. بین دور کمر و شاخص توده بدن همبستگی آماری معنی دار وجود داشت p<0.01) و (r=0.08.. نتیجه گیری: یافته ها ما نشان می دهد که اضافه وزن، چاقی و کم وزنی یک مشکل معمول بهداشتی در دانش آموزان مقاطع راهنمایی و دبیرستان شهر رفسنجان است. پیشنهاد می شود سایر عوامل خطر مانند فشار خون و سندرم متابولیک نیز مورد ارزیابی قرار گیرند